" gecenin matemini, aşkıma örtüp sarayım
gittin artık, seni ben nerde bulup yalvarayım
şimdi ben,tıpkı şifasız kanayan bir yarayım
gittin artık, seni ben nerde bulup yalvarayım"
Selâhattin Pınar

gök mavi, dal yeşil görünmüyorsa eğer
fırtınalı havayı, kaldırmıyorsa sevgi denizindeki sandal
gül, bülbülüne dikenini batırıp, kanatıyorsa acımasızca
"aşk mümkün müdür hâlâ"

"gecenin matemini "
mütemâdiyen yüzüne sürüyorsa gün
bir lokma güneşe muhtaç iken tin
her sözde bir suçlu aranıyorsa
aşk mümkün müdür hâlâ

içinden gelip geçerken
mevsimler ne renktir, bilinmiyorsa
karartmaya düşmüşse yüzler
bir eski şarkıda, uzanıp birleşmiyorsa eller
yaslanacak omuz yoksa başlara eğer
ve tutmuyorsa bir elmanın hesabı
aşk, mümkün müdür hâlâ

eski resimlerde, hiç ayrılmayacakmış gibi duran
soluk, soğuk, ışıksız, gölgelerde kalan
sonra/ sında ruhsuz
medetsiz adımlarla iki yalnız
dalgın, başka yerlerde gezen gözler/de
kahramanlar yorgunsa
aşk mümkün müdür hâlâ

durulup deli ırmakları, susmuşsa yaşam ezgisi
ve yarınsızlığa düşmüşse
sevilebilir mi, hiçliği kuşandığın gölge

ve sonra, bir çırpıda dallarını kırıp
çıkıp gitmişse yaşanan yıllarla
“deva bulmayacaksa artık kalpteki yara”
aşk mümkün müdür hâlâ…

Hâdiye Kaptan

c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir