GÖZLERİNİN ÇUKURUN DA ÖLEYİMGünlerdir eski anıların voltasındayım Unuttuğumu sanmış yanılmışım Gökyüzüne dalıp gidiyorum Ve uzak şehirler düşüyor aklıma Anıların tecrit indeyim şimdi Ah! Kalbim için için ağlıyor Yüreğimin gözyaşları her şeyi anlatıyor Yağmur kuşları geçiyor içimden Kanat çırpınışlarını duyuyorum Titretiyor beni Dağların ardına yıldırımlar düşüyor Yüzün beliriyor gökyüzünde Ve ellerim terliyor, kayıyorsun avuçlarımdan Uzak bir anı olmuşum sende Unutulup gitmişim ezberinden Şiirlerinde adım geçmiyor Bir öfkeye kibrit çalmışsın her şeyi Doğru değil bunlar yemin ederim İrin gibi bir nefret akıyor gözlerinden Sözlerin acılara çomak sokar gibi Bir kadının masum gözleridir gerçek olan Çocuksu susuşlarındadır doğrular Harelenen sulardadır saflığının aksi Doğrular zamana bağlı, Zamansa vicdanının iki dudak arasında Elini koyda vicdanına, kalemini kırma Bil ki yorgun ve yaralıyım anla Sus ve dinle o duyduğun rüzgârın değil, Yüreğimin sesi Kronik bronşitli gibi göğsüm Her soluk alışta, varlığının hırıltısı Gittikçe ağırlaşıyor hastalığım Sonu olmayan sevdalarda tükeniyorum Mikroplar ele geçiriyor son sığınağımı Gül diye dikeni kavramış ellerim Buz tutmuş yere damlayan kan da Ve ilk kez değildi, ömrüm boyunca Bugün yüzümde bir başka göz varsa Sararıp savrulayım güz rüzgârlarında Bir şiirim kalsın kalırsa benden sana Bir de kanayan gülü yüreğimin Eğer içinde ki şüphe çığlık çığlığaysa hala? Kapat gözlerini, gözlerinin çukurun da öleyim |
çok güzel ifadelerle çok güzel anlatım...
Yürekten kutluyorum, saygımla...