değirmenler / IIIŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Gurup Karmate Kara Duman
nani benim güzel nani özlemi avlu kapısındaki çana doladın hep rüzgara kapılıp salınmadı yerinden beklediğin eli bilirdi ona dokunacağı günü sayardı seninle iki ucu ince tarakla saçlarını tarardın aynada tellere konan kuşlarda takılı kalırdı aklın belli ki dönmüşlerdi göç yollarından bakardın kara dumanın kapladığı denize kirpiklerin aniden yağmurları bırakırdı yanaklarından aşağıya tüm uzak yolları sığdırırdın gönlüne kısalsınlar diye çizerdin güneşli gemi resimlerini pencerenin camına dolunay suya düşerdi ateş halinde yanardın o an bahçedeki kırmızı gül kokuları teninde ah nani değirmendeki sular çoktan çekildi düştü boynundaki sarı liralar rüzgar da girdi avluya ağladı yalnızlığına Aysu |
topla şimdi yelkenleri
uzak ufuklar daha fazla yükselmeden
bir başıma koma
yalnızlığımla ağlıyoruz gök ve ben...
...
sindi ta içime şiir... kokladım, hissettin mi?