DELİ GÖNÜL
Vazgeç deli gönül, sen bu rüyadan
Toprak gibi Leyla olsan ne çıkar... Vazgeç bîçar ömür, sen bu hülyadan Dakikadan asır olsa ne çıkar?!.. Musa Turda kaldı, Nuh da Cudîde Güneş çölde kaldı, Ay da vadi de Gül yüz de o benler kaldı nadide Vazgeç deli gönül, kâhyası mısın? Kırık belli Asrın dehyâsı mısın?!.. Oynaşmada zaman, yorulmada gün Üç günlük ömürle boğuşma düğüm Çiçeği kurumuş, solumuş güğün Elleri bıçaklı cerrahı mısın? Vazgeç deli gönül, sen âhı mısın? Vazgeç dedim, ayrılığın derdinden Vazgeç dedim, can evimin vecdinden Kara yosun bağlamış o bendinden Vazgeç deli gönül, tiryaki misin? Peşimden gel diyen bir ati misin? Ne sevdanın kaldı şurda anıtı Ne nefretin kalkmayan o tabutu Gönül yuvarlanmış kapalı kutu Açıp ta batacak tek şâci misin? Vazgeç deli, gönül sen dahi misin? Abdurrahim KÜÇÜK |