GİTME
Gel gitme
Yolların sonu karanlık Bilinmezler sarmış ufkunu Yüreğin pır pır Avuçlarında yokluğun Sonu yok bu yolların Gel gitme.... Sinsi bir karanlık Çöker bağrına ansızın Bir rüzgar eser deli dolu Savurur bütün umutları Bir tirenin düdüğü Yırtar geceyi Bir damla yaş süzülür Yanağında bir çizgi Ben işte o haldeyim Ağlıyorum Gel gitme... Kömür kokar is kokar Ankara Yorgun bir akşamüstü Bir bir yanarken sokak lambaları Sığınacak bir köşe Başımı koyacak bir diz bulamam Bir burukluk içimde Gel gitme... Çok uzattım Her şey boş Sözün bittiği yerdeyiz Biliyorum fayda etmez feryadım Başka ne gelir ki elimden Yalvarıyorum Ben ölürüm.. Gel gitme... |
Götür beni beraberinde.
yeni yetmeliğime verin.şiirime yazdığınız yorumda haklısınız.deyil_değil_
teşekkür ederim