YALNIZLIK
Karanlıklar çökerken biraz daha gömülür
Yüreğime sert ucu bir gurbet hançerinin Günün ışıklarıyla bende bir şair ölür Ocağına düşerim yetimlik hislerinin Zaman deli doludur sessizliğin arkında Varılmaz bir menzile çılgınca yol alırım Yorgun düşünce gönlüm bu sevdanın çarkında Gözlerimde hüsranın bakışıyla kalırım Sessizlik çığlığını ürperterek geceyi Bir tirenin sesine direnmeden ram eder Çırpınırken çözmeye gönül bu bilmeceyi Yüreğimde kan ağlar inler binbir derbeder Uğultusu dinmeden içimdeki seslerin Sen düşersin ufkuma yanar gönül dağlarım Bir azaba düşerim gözlerin kadar derin Bakışın kadar mahzun hıçkırarak ağlarım |