* * *
Üstündeki çamuru ona buna atmakla
Kendi özün temize çıkarmak da hüner mi
İçin çirkef doluyken böyle tafra atmakla
Kirin pasın silinip hiç temize döner mi?

Bulunmaz mı sanırsın sivri dilinin eşi
Bozulmaz mı sanırsın yüreğinin keleşi
Yanıyorsa içinde husumetin ateşi
‘Zavallısın’ diyerek kinli közün söner mi?

Kimin kime laf atıp tasladığı ortada
Ben kuzuyum dese de tısladığı ortada
Beze bakar insanlar ısladığı ortada
İki sözden ürküp de şair adam siner mi?

Yaşın geçmiş be dostum ermen lazım kemale
Aynaya bakmaz mısın düşmüşsün bak ne hale
Kara kurum bağlamış yazık olmuş cemale
“Haya’ demekle haya hiç yüreğe tüner mi?

Eşe dosta güvenip ona buna sataşan
Bir avuç kül elinde aklınca dağlar aşan
Sevgi deyip herkesle ölümüne savaşan
Uyuz eşek dururken aşk atına biner mi?

Remzi ÇİNKO

Taşlama yazmak çok kolay ve zevklidir, nedense insan kendi duygularını tatmin etmenin en kolay yolunu bulur taşlamayla, haklı haksız herkes yazar her nedense. Hiç kimse ayranım ekşi demez, suç kürk olmuş hiç kimse giymemiş üstüne, herkes sütten çıkmış ak kaşık her nedense. Birinin doğrusu birine eğri gelir, menfaate ters düşünce dizeler dile gelir. Ama bilinse ki herkes kendince bir insan doğrularınla yaşar, eleştirmek de dinimizde yasak ve haramdır. Din kardeşinizin etini çiğnemiş kadar olursunuz der ayetlerde. Kim kimin halini ele alıp dile düşürürse, aynısını başına vermeden emanetini almam der yaradan. Yani bir din kardeşinizin başına gelen bir musibete güler ya da ayıplarsanız aynısını sizin başınıza vermeden emanetimi almam der. Bu ayetlerle sabitlenmiştir. Taşlamada her seferinde birilerinin kalbi kırılır ve kalp kırmak da şaire yakışmaz, tabii insanoğluna da yakışmaz. Her zaman dostane şiirler yazmak birliği beraberliği güçlendirir. Ayrımcılık yapmak, yani dostları ve kendini ayrı tutup başkasına da tu kaka demek hoş değil. Yunus, Âşık Veysel, Hz Mevlana, Pir Sulatan Apdal, Hayyam, Necip Fazıl Kısakürek, Mehmet Akif Ersoy, Nazım Hikmet ve daha nicele gönül adamları gibi dostluk için insanlık için yazmak gerek. Geride bir miras bırakma istiyorsak güzel şeyler bırakmak adına yani diken yerine miss gibi insanlık, yürek kokan güller bırakmak her zaman hedefimiz olmalıdır. Ben böyle düşünüyorum. Sadi Şirazi okurum güzel bir örnektir bana, diğer isimlerde. Tebrikler Remzi Bey, taşlamanız, sağlıcakla kalınız. Pınarhisar'a selamlar, çocukluğumun o güzel, şirin yerde anıları var, bir anda gözümde canlandı.

-"Toprağım ben, bir tarladan alındım

Uzun zaman gül dibinde bulundum."


Kamil ile bulunan olgunlaşır

En azından onun kokusun(u) taşır.

Sadi Şirazi(Gülistan)


Şiir ve dostluk adına sevgiler, saygılarımla

* * *