.................





Ay karanlık, gece, canım çekiyor,
Baş koyduğum yerde, bulamıyorum.
Gönül bu, ten bu, seni istiyor,
Seni kimselere, soramıyorum…


Yüzümde saçların, gezinmiyorken,
Nefesin bedende, titremiyorken,
Kokunu bu can, alamıyorken,
Yaşamdan bir haz, alamıyorum...


Çekip gitmelerin, zamansız oldu,
Hazanım ermeden, yaprağım soldu.
İçime acılar, gelip taht kurdu,
Hayâlde sineni, hatırlıyorum…


Nefesin yok artık yanaklarımda,
Seni, boşa beklerim, boş yatağımda.
Sıcaklığın hâla, dudaklarımda,
Hayâlinle dahi, coşamıyorum…


Nice kadınlarla, oturup durdum,
Sanma ki sensizken, mutlu olurdum.
Gittiğinden beri, dizime vurdum,
Huzuru halâ da, bulamıyorum…


Kokunu alırım, her an, her yerde,
Ağlamaktan göze, çekildi perde.
Sana olan hasret, düşürdü derde,
Sensiz bu âlemi, yaşamıyorum…


Tatlı günlerimin, devası sendin,
Derdimin çaresi, dermanı sendin,
Dünya varlığımın, davası sendin,
Sensiz bir yaşamı, aramıyorum…


Sevda şarkıları, sensiz çalıyor,
Ağıtlar hep yetim, yürek yakıyor.
Yediğim ekmek bile, seni kokuyor,
Yarama avuçla, tuz basıyorum…


Bir öğlen vaktiydi, terk ettin beni,
Çekip gidişinle, kahrettin beni.
Musalla taşından, seyrettin beni,
Kendimde değilim, olamıyorum…


Acılar o gündü, toplandı bende,
Seni topraklara, verdiğim günde.
ANA HASRETİYLE, gömdüğüm yerde,
ANASIZ BİR YAŞAM, HARAM DİYORUM!…


Mehmet Cemal SAYDAM






______________________________________________________________________

Karlı bir kış günü, genç yaşta trafik kazasında kaybettiğim "aziz" anamın hatırasıyla beraber, tüm annelerin önünde saygıyla eğilirken, şiir dostlarına, annelerini her daim kadim ve kusursuz bir saygıyla anmaları temennilerimle, en kalbi saygılarımı sunarım.
M.C.S.