RENGİNİ ARAYAN RENKLER
/sırtı siyah, karnı beyaz, gözleri gri bir kedi yavrusu/
* ... renksizlik ne demek anne diye sorar, tek kişilik sesiyle. siyahtır... bütün dizelerimin kaldırım taşlarıdır, mayası öğütülmüş itiraf sözleri yerlerinden söküp başıma vuruyorum, bir araya toplansın diye sesleri ama tek nefes değil bu nafile çığlıklar, vitrin camları ayrı parçalanıyor her şiir aydınlık doğacak derken, karanlığın gösterisi yeniden başlıyor -ışığı söndürüp gözlerimi kör etme, büyüyemem… ... son sokak lambası nöbet tesliminde, teslim olurken siyaha. beyazdır... doğmamış çocukların ayak sesidir, kış sessizliğinin bel kuşağına düşen ismi bilinmez kanat sesleri uçarken, soğuğa soyunmuş dallar üzerinden son turnanın buzu çatlamıştır duymazsın, ilk türkü yollanırken hasrete ve bir ressam intihar etmiştir, ilk fırça darbesini bile vuramadan tuvale -hiç kesişmeyen çizgiler çizsem, ellerimi yıkamadan… ... yani siyah ve beyazdır, sönen ateşlerin tüten dumanlarında kokan. ve gridir... bir çöpçünün yeniden yazdığıdır, topladığı aşk ve mücadele romanlarını yaşanmamış cephelerin gözyaşlarıyla, ıslatarak sevişmesiz yastıklarını ve sonra kapıdan çıkıp gitmektir, kaldırım taşlarını döşemeye yeniden ama karşısına çıkacak kedi yavrusuna, asla su içirmek değildir elinden -ya yüreğim kanarsa birgün, kanın rengi var mıdır ... ... yağmur yağıyormuş, ağlatma beni küçüklüğüm, şimdi çiçekler açar. Cevat Çeştepe |
küçüklüğümüzde mi kaldı renklerin cümbüşü..şimdi ne yana baksak ya siyah ya gri..açar mı acaba çiçekler yağmurlarla..kül kokusunda da olsa..tebrikler..yüreğinize saygılar..