Ölümü Bile Görmeden
herkes kapalı birer kutu siyahın tepesinde oturan
uçurumda bekliyorlar durak durak dolaşan bir otobüsün yolunda ellerinde en sevdikleri elmalarla kızılaydan geçen gri çantalı, ceketli, ciddi bakışlar görüyorum taksimde koşan, siyah üstüne sarı saçlarıyla dağıta dağıta eteği de çok pinti takvimleri karıştırıyor hangi gün uzaklaşayım arayışında tam anlayamadım çok ses vardı daha sonra ne oldu? Tadı, gidiyor bildiğin üzere hala anlamıyorsun, evet berbattı tadı söylemiştin, bir köşe başında gitarınla sadece para atmakla yetindik sorma...
korkma! gitmem, ölümü bile görmeden... |
güzel Emremden
güzel dizeler...
Varol kardeşim.