şehir efsanesimasalın son kısmı yanlış söylenmiş ve tabiatiyle müverrih ve müellif hamişi yerleştirememişti zamanların ve mekanların en değilinde, kırmızı rugan ayakkabılı çocukluğa inilmesi gereken yerlerde anlattığım o masal bu yüzden hep kırık ve eğriydi evet, dendiği gibi postacılardan önce, güvercinlerimizden vazgeçtiğimiz tarihlerde artık kendimizden dahi geçecek olurken ben bu mektubu mekanik postacılara emanet etmeyeceğim zannettiğim gibi ellerimle de getirmeyeceğim geceden gündüzden öğle ve ikindiden imgeler sağmayacağım vezinlerin ve kafiyelerin günahları ile bir sonbahar daha yürümeye mecalimin kalmadığını, ve -eğer ki dilimizde bir uzak gelecek çekimlemesi olsaydı- kelimelerimi ona çeke çeke kullanacağımı söylemeyeceğim ve dahi tüm gemilerin öldüresi sessizliğine gömülürken şehir yahut şehriniz havasını solumaktan yorulduğumu ve her sabahını neden hayra yorduğumu.. ... ... |
( ne iddialı bir cümle oldu ama, sanki..oysa bu tamamen benim ruh halim olabilir..)
Çok düşünmek, acelesiz ve de hissederek şiir yazmanın semerisidir kimi şiirler. Öyle saçma sapan hallere sokarlar ki kimi okuyucularını, şiirlerin kendileri bile ol hal-ı perişana hayret ederler..
Şiiri dün okuduğumda sağımı soluma, solumu da sağıma öykünmesin diye yadısıdım.. ama bu gün okuduğumda kelimelere tebessüm edebiliyorum..Bu sözlerimin şairi övmekle hiç bir alakası yok. Şiir kimine göre vasat bile olamayabilir ama benim gibi şaşkın birine de ' işte hsretin manifestosu' dedirtebilir.. elbette ki şiirin başarısı kalıcığıyla orantılıdır.. bir süre bu şiir de, kimi sevgililer gibi unutulup gidecek.. bu şiirin başarısızlığıyla orantılı değildir ama...
Bir şeyi anlamak onu yaralamaktır galiba, bir şeyi herhangi bir şekilde anlamak yayılmacı olmaktır. Elbette emperyal olan, hem yaralar hem de kendinden vermek zorunda kaldığından yaralanır..
Anlama eylemi zulmeti getirir beraberinde, saldırganlığı, kısknaçlığı, darmadağınıklığı.. Anladığınızın özünden kurtulmak için onun özünden uzaklaşır ve onu da özünden etmeye çlışrısınız..şimdi benim ömrünün bir kesitine denk düşen bu şiiri anlamış olduğum gibi, ondan hem kurtulmak hem de ondan uzaklaşarak, onu da özünden ( yani şairin ne dediğiyle hiç ilgilenmeden ) uzaklaştırma çabasındayım.. Çünkü anlamış olmak beraberinde rezilliğini de yaşatır anlayana..vbe anlayan o kadar becilleşir ki rezilliğine bile sevdalanır..
Ve ne demiş adamın biri " anlaşırsak ben yokum " bari sen anlama beni şiir.. anlaşırsak ben yok'un olurum..
gidelim göynümmm....!..