y o l... .. ... .. ... .. kar/arsız kelimeler vardı ve geceler saatlerin zembereklerini yağlıyordu usul usul yürüdük o yolda gökte baykuş sesli bulutlar ve şairler ela gözlü bir ceylanın peşinden koşarken muhayyilenin ipleri koptu usul usul yürüdük o yolda ellerimizde petrol rengi lambalar ve şairlerin gözleri ufku doldurmalıydı içime dokunan hala burada olmak, dedi çocuk ve şairler sessizce gelen bu fısıltıya çaresiz kaldı şimdi saatler gözlerine çay pansumanı yapıyor şimdi şairler bunun bir manifesto olduğunu bilmeden şimdi şairler o gece, o yolda yürüyor, bunu söylemedim buradayım ve bu sabah kuşlarının sessizliği kadar çıldırtıcı buradayım usul usul yürüdük o yolda kulaklarımızda rüzgar makamından bir türkü bir ürküntü ellerimizde usul usul yürüdük o yolda .. ... .. ... .. ... .. ... .. ... .. ... |
hazan serili
bitimsiz düşere çıkan...
saygıyla / Lâ