songidersin ardında eski bir kemanın kurtlanmış benliğini bırakıp ve ardından onca nota, onca şiir ve onca sonbahar gidersin sülfür kokar kalabalıklar ve ellerimiz kupkuru ellerimiz kehribar yanlızlığında çölün bilindik şarkısı tellerinde kemanın mahmur bir şairin bilinçaltının cevap vermediği başakların yağmurdan sonra da bitmediği işte zamanın sonudur gidersin adın sandal olur, gemi olur güneşin ve ayın çocukları ve çocukluğumuzun mevsimleri kalır fotoğraflar umarsız ve umutsuz seyrettiklerinde parkları ve doklardan gelen sesler kesildiğinde, bittiğinde o şarkı gülümseyecek martılarımız olsun geri döndüm dediğinde sen ya da o gidersin bir mum ters dönüp bana dönen saatin akrebiyle alay eder gidersin bir saat yelkovanını reddeder ankara.. sonbahar... |