Dizelerde yer yer 'kalabalık' bir anlatım var. Daha öz sözcükle, daha kısa daha yoğun kurmalı şair.
Sözcük seçimlerinde, olabildiğince tekil hali yeğlemeli. Ya da denge gözetmeli. Sözcüklerin peşpeşe çoğul halde gelmesi, şiiri
mani'leştirebilir.
İki kez (ah) denmiş. Biri eksiltilse, daha iyi olabilir sanki.

titreyen ellerinde çoğalmak mı saba vaktinde
gülümseyen gamzelerinde ulaşmak mı gün doğumuna
*
titreyen ellerinde çoğalmak mı saba vakti
gülümseyen gamzende ulaşmak mı gün doğumuna

Burada > vaktinde, değil : vakti. gamzelerinde, değil > gamzende. Daha yalın bir söyleyiş, bence.
**


hüzün fotoğraflarında başka ölür maral bakışı( yarin)
iklim/sizsiniz (ah bu) vehim dilime pranga vuran anılar

Bu iki dizede, eksiltme adına; (yarin) çıkabilir. Açıklamaya gerek yok. (Sezdirmeli )
(ah bu) da çıkabilir. Altta var (ah)

*

üzerimde Babil kokuları (ve) lirik bir gece vezni > (ve) çıkabilir

Şair, 've' bağlacından, gibi'lerden, de-da'lardan, özellikle de 'bir'in çok fazla yinelenmesinden kaçınmalı.
Bu şiirde de çok fazla "bir" var. Eksiltilmeli.














*
Nedense, bu siteye asılan şiirlerin çoğunluğunda dinsel (İslami) ögeler hâkim.

Şiir, bitişinde (üç dize) birdenbire dinsel bir söyleme bürünmüş. Şiirin girişi ve gelişimi hiç de öyle değil. Ya da ben öyle algıladım.
Neden, sürekli İslami söylemi öne çıkarmaya çalışıyoruz. Din (İslam) yukarlarda bir yerde (aslında kalbimizde) olmalı. Dilimizden ziyade. Şöyle bir hakikat de var: Toplum, neyi sürekli konuşuyorsa, aslında o şeyin eksikliğidir söz konusu.
Özümsenen, hayatın her zerresinde yaşanan şeyi konuşmaya gerek var mı?
Bunca kul hakkı, gıybet, yalan-dolan, yetim hakkı, vergi kaçağı, devleti dolandırma, rüşvet, rant...vs.

Ne yazık ki imanımızda ve amellerimizde büyük eksikler var.
Bu kadar söylem bir itiraftan başka bir şey değil.
(Bunu sizin nezdinizde değerlendirmiyorum, tamamen genel yazıyorum)
Samimiyetten uzak, hamaseti, içi boş yaldızlı sözleri seviyoruz. Eyyamcı bir tarafımız hiç bırakmıyor bizi, toplumca öyleyiz.
*
İsterdim ki bozkır sıcaklığında dizelerle bitsin şiir, Karacaoğlan güzelliğinde:

"dağların boz bulanık sesinde demlenir de güz "


Güz kederinde nice şiire!

A-B-C'lerdeyiz bu aralar demekki.
Bakalım devamı gelecekmi?

dalıyorum/ saçlarımda ankebut ağlanmaları
besmele serpeliyorum bahtımın kanatlarına
dilimde ab-ı ezân
....
Ve mim koydum şiirin finaline.

Tebriklerimle.

selamlar saygılar.

"besmele serpeliyorum bahtımın kanatlarına "
türkü tadında yağamayan yağmurlar, gamzeleri emziren dudaklar, törpüsüz bedenler...
hele "tepemde kirli bir papaz çığlığı " benzetmesi...

harika betimlemelerin yer aldığı bir çalışmaydı hiç bitmesin istediğim..çok çok kaliteliydi sevgili Nevzat...
bir kez daha hayran bıraktın beni kalemine...
sevgiler güzel insan.....




Sevgi Dündar tarafından 6/4/2010 2:43:15 PM zamanında düzenlenmiştir.

tövbe bozumu bunlar
günah çıkartıyorum ay ışığına
salıncağında bir çocuk gülüşü
tutunuyorum dalına


susma
gece gözlerinde uyandır beni her sabaha



kocaman tebriklerimle

dostça :)

hücrem ışıksız kandillerin ekildiği dehliz
aşk ve talan kokuları arasında geçmez ki sabırsız ömür
nişanesinde sesi yazılır gibi kitabeleri var parmaklıkların

nefesinde şimal serini imgeler çeşm-i maralın…

harikaydı şair,
kutluyorum, saygılarımla...

şiir çok güze...saygılar

Selma Özeşer tarafından 7/13/2010 5:47:49 AM zamanında düzenlenmiştir.