MESELE DEĞİL ASLINDA OLMASA GÖZLERİN
Mesele değil aslında olmasa gözlerin
Eski şiirlerde anmak adının var olmuş anlamlarını Sevda değil aslında dillendirdiğim gözlerimde sessizliğin Elllerimde hazan rüzgarları titriyor lisanını bilemedim ben aşk memleketinin Eskiler gibi sende gidersin (gözlerimde son kurşunundur bu sebebim ) Devranı bozuk dünyanın sevsen neye yarar Ezeli yokluktur bendeki ebediyete kalacak olan Geceler soluyor şafağımda dağlar devriliyor ferhatın gazabında İskeleden gemileri ayrılıyor ölüm şehrinin Lanet olası bir gün doğuyor gözlerimin önünde (üzengilere vurulmuş ellerim söylesemneye yarar) Aslında sen değilsin beklediğim gözlerimde ben ölümü gizlerim Sessizce gideçeğimne ölüm kalacak ne ceset lambalarını yakmayacağım sokakların Itri güneşlerini beklemeden sessizce vuraçağım sevdiklerimi Neresinden başlasam yaşamakadına sonu ölüm nasılsa Devşirme dervişleri bekliyor tekkelerin uzakta Akşam düşerken zamana son trenine atlamak gerek bu vaktim haramında (sus söyleyeceklerin ölümüm olacaksa gırtlağında kalsın nefessizce ) Oryantalist düşlerimiz vardı belkide doğu hanlığının varlığın da Leyla öldürdüğün de mecnunu bende vurdum bu şehrin yıldızlarını Mecnun ahmak tı aslında sevdide ne kaldı ellerinde Asasının kızıldenize vurduğunda musa nefsine yenilmişti ademoğlu Sereserpe ölümü beklerken tek gecelik hayaller Ahı nı almıştı insan var edenin o vakitte (ölüyorsa boşunadır beklemek gideceksin sende benden) Geçmişime yalnızlıklar bıraktım eskiydi o zamanlar zaman Özlemek boşunadır artık çocuk yüreğin oyunlarını ve beklemek yalandır şiiri Zalimlerindir artık vakitler Leşler bekler sokaklarda kokusu hep ölüm anlarında Ebedi bir nefrettir benim avuçlarımdaki ezeli ölümlerden kalma Rind değilim ki dönülmez akşamın ufkunda seyyahı bekliyeyim İnsanım ve yokluğunu bilirim insanın öldüğünde insanlığım Nedensiz gideceğiz sende bende bu yalan şiirler öldürecek artık beni |
şiir
baştan sona yoğun anlamlarla doluydu...
alkışlarımla
şair...