yanık mısralar
yanık mısralar
bıraktım ömrümün cümlelerine bugünü yarınla aldatıyorum oysa hepsi nafile hayat seni bulduğum yere attım bir daha adam gibi yaşanasın diye ben derinden akamadım dilinden anlamadım aşk dilinde çizgili bir yağmur geçiyor içimden gölgem kazınıyor gökduvarlarıma bilirsin kuşlar da kimsesizdir bir yuvaları vardır belki ama kanatları onları hep bilmedikleri belki de hiç istemedikleri rüzgarlara götürür hesaplarımdan kitaplarımı çıkarıyorum ömrümden o kara bakışları gitmekte bir olanaktır ki şimdi bana en çok gitmek yakışır |