AH ETTİ
Cemalin nakış gibi kalbine aşk işlerdi
Sen gönlünün sultanı dilinin duasıydın Bu kul garip mecnundu yalnız seni düşlerdi Sen ki aşk-ı ömrünün bitmeyen rüyasıydın O ki aşka pervane varlığınsa ateşti Anlatılmaz bir hazla severek yanıyordu Gözlerin gökyüzüydü bakışların güneşti Bu yüzden her şafakta ismini anıyordu İki iki dört amma seninle beş ediyor Emrine giriyordu âlemin tüm yasası Senin sevdan ki o’nu sultanla eş ediyor Kudreti oluyordu aşkın mührü asası Hayalleri at yapıp biniyordu sırtına Senli düşler içinde gezerek coşuyordu İmkânsızlık köprüsü dönse aşk sıratına Vuslatına şiirler yazarak aşıyordu Yüreğini kırmasan kalemi kırılmazdı Sen imkânsız desen de son nefeste beklerdi O sözlerin olmasa kurşunla vurulmazdı Umudunun üstüne nicesini eklerdi Sen şairi şiiri umudunu öldürdün Ki mezarsız bıraktın ağlayan naaşını Madem o’nun yüzünde gülüşünü soldurdun O da sana ah etti bir ömür gözyaşını İHSAN TURHAN |
yine duygu doluydu, büyük bir hazla dinledim.
teşekkür ederim, sevgiyle ..