BİR AYRILIK DÜŞÜYOR GÜNEMaksatsız bir gök kaplar hayalimi. Tersine akıyor bu gün şehrin nehirleri Bu ayrılık Geceyi bekliyor kurşunlamak için nefesimi Ve sonra nedense Yıldırımlar düşüyor catısız evlerin ıslak hikayelerine İnsanlar düşüyor peşi sıra yağmur damlalarının ıslak Gizemine. Kimileri ağlıyor yağmurdan fırsat Ve mazgallar Alıyor koynuna bütün bir şehrin günahını. Bir çocuk ağlıyor uzakta çok uzakta Korkmuş olmalı Ateşe alışmamış gözlerinde Kulaklarında yer eden çığlıktan. Saçak altlarına hayaller toplanmış Erimemek adına ve mazgallar Bir adam adımları ağırda / adam kim / adam ben... Islanmış olacak hayalleri eriyor ardı sıra sırtında ayrılığın kurşun yükü. Bir kadın ihaneti yüklemiş eskiden güzel olan gözlerine Adama bakıyor. Söz söyleyecek nefesi yok Bir adam yağmurdan fırsat ağlıyor mu ne? Kadına bakıyor Şimdi gidiyorsun demek. Son kurşunu delik deşik bedenime Sen sıkıyorsun demek. Öyleyse git... Bir çocuk ağlıyor uzakta çok uzakta Kadın yürüyor Adam yürüyor Ve saçak altlarına hayaller toplanmış Adam yürüyor Kadın yürüyor Adam durdu ağrına gitmiş olacak Ve hayalleri eriyor ardı sıra Sırtında ayrılığın kurşun yükü Nefesi yettiğince çağlıyor Bir başka yağmurun hikayesidir bu bir başka ayrılığın tozkoparan nefesi Bu son vedasıdır sevdanın Ve bu son sevmesidir bu bedenin Sonra koşuyor koşuyor koşuyor Adam ırak düşüyor gözlerden Yağmur diniyor gülüşlerde Hayaller dağılıyor günahkar şehre Mazgalllarda son sesler kayboluyor Son bir yıldırım daha düşüyor uzaklarda Çocuk annesine sarılmış karnını doyurmakta Bir adam koşuyor koşuyor koşuyor Uzakta çok uzakta Ve son kez haykırıyor Islanmışlığından ne kalmışsa geriye Yetmedi bu yıldırımlar bu yağmurlarda yetmedi Bir şiir susuyor Bir resim yakılıyor Ve suya karışıyor küller Uzaklarda çok uzaklarda Bir ayrılık düşüyor güne S.Ş ( Mekansız) |
Kaleminize ve emeğinize sağlık.