yüz kere gül ihtilaliyalnız bir yüzün tuvalde duran yarım yanı bütün resme yansıyan goncaları soluk su ölüm kardeşi kirpiklerimin hepsi hepsi bu kendimden geçtiğim şehirler bilirim içinde kayıp kadınlar ayak bileklerinde deniz zarif ama acımasız tecavüz çocuğu uykum kin topluyorum kimin ellerimde yok gülü tavan arasında kelimeler toplu intihar timi aklımda dilimden su içen burslu kuşlar var takvimden kopartılan yapraklar düşse cevherini saklayan hayat nasıl olur gerçek başımı vurduğum duvar olmaz merhem sen de git şimdi gül ağacına dilek as mayısı atlatınca eylül de geçer bir ihtilalden ötekine savrulan benim yırtılan parkamın aklına takılan yağmur genzimde dumanı intikam sigaralarının öyle olmaz ölüm yaşarken böyle olur |
farkli ve güzeldi
saygimla
.......