Siyah tabanlı çocuklar
bir kasım akşamı
dertlendik bu gece de böyle geçti oturduk çocuklarla ağladıkça büyüdük Keşmekeş bir caddede büyüdük kara kara mavi mavi diyar diyar eskizime dost olacak kalem uçları bıraktık orada olduğuma dair Siyah tabanlı çocuk, gezdi durdu bastı karınca üstüne bastı bir pedala bisiklet üstünde ilerledi çocuk kurşun üstüne sol omzuna değdi düştü çocuk parmakları üstüne avuçladı soğuk çamuru dudakları kir içinde kalktı siyah çocuk yürümeye devam dedi düştü kabustan uyandı çocuk kellesini kaldırdı masa üstünden gitmiş dostlar ışıkları açık bırakıpta... |
en kötü yanıyla bile olsa..çocuk olmak vardı şimdi yaaa.
umudun en tazesini kucaklamak, sevginin en sıcağını yaşamak adına..
tebrikler...çok güzel bir çalışma............ışıkla ve şiir tadında