ÇOCUK KALABİLSEM HEP
büyüyorum yavaşça ve engel olamıyorum buna
dertler sıralanıyor çözümler yoruyor beni sonra çocukluğum geliyor aklıma gözümde damla yaşla çocuk kalabilsem hiç büyümesem hep gülebilsem ya aşkın tadına bakmasam asla ve bilmesem acısını çınlamasa kulaklarımda acı duymasam fıkrasını Ya da anlayamasam çocuğum diye gülüp geçsem çocuk kalsam hep hiç büyümesem çocuksu yaşasam hayatı güzel bilsem hep yaşanır öyle düşlesem romanlarda masallarda olduğu gibi hayran kalsam aşkı en güzel mısralarda okusam içinde yaşasam çocuk kalabilsem hep ilk bisikletimle gülebilsem babamla gezebilsem arabada hava atsam arkadaşlara sonra akşamları sinemaya gitsem çizgi filmlere derslerimi abim yapsa ve ben uyusam doyasıya çocuk kalabilsem ben aşkın yaşamın yükünü taşımasam uğraş aşkar |
güzel şiirinizi kutlarım saygılarımla