sabah vakti elinde bir bavul vardı
parmağı dudağında önlemek istedi çığlığımı
konuşma dedi görme bakma dedi ağlama dedi
bana sus dedi kim susabilirki gidenin ardından
sankii...

düşsede lal`lık bu payıma ben susmam asla,
var isem bu zor yaşam ve düş deryasında,
yüzmek isterim en sınırsız en doruklarında,
sus deme sevdiğim susmak yakışmıyor adıma..


ben varım heran hem gülmeye hem ağlamaya,
eşit olmalı bütün duygularım dönen çarkımda,
eğerki sen varsan yanımda tut ellerimi brakma,
ban sus deme sevdiğim beni sana sessiz kılma..


bilirim sustukça ben çoğalır kap kara gölgelerim,
isyan dersin sen, bazen evet bazende belli kişiliğim,
unuttunmu sessiz bir limansan fırtınaya davetsin,
sus deme sevdiğim ben o fırtınaya zenim vermedim...


bu yaşam benimse kişiler asla etkilemesin isterim,
düşler benimse şayet başkası düşürmesin isterim,
bu yola baş koydum duamdır senle olsun isterim,
bana sus deme sevdiğim sustukça ölür şiirlerim..


gitmek varsa içinde, ısrarla kamçılayan bensizliğe,
ben açarım kapını uğurlarım seni ve dur dememde,
susacağım sanma ama susarım yanacak olan içimle,
(su) ,
bana sus deme sevdiğim heleki benden gidişine hiç deme....


uğraş aşkar hatay.