ELİF` EBaktım bu sabah kuşlar ötmez, Güller gülerek gönül açmaz, Havada bir karartı gün doğmak istemez, Sordum niye dediler ELİF ağlar diye. Bir hüzün sardı hep doldu içime, Çaldım kapısını sordum ELİF bune hal diye, Oturup anlattı ELİF kul kader derdi diye, Dedimki sil yaşını ELİF değmesin yüzüne, Tazele çayı gülüşün şeker olsun içine, Hem yakışmaz bu hüzün şerbet yüzüne, Bakma el lafına çekememezlik hepsinde, Hem sen ELİF sin ELİF hep güler diye. El lafı boş olur sen onu doğru bilme, Senin doğrun bedel binbir el sözüne, Bak kuş üzgün gül, gün, ben üzgün, Gül ELİF sen hep gül el ağlasın seni üzdü diye... Uğraş Aşkar |