dönme dolapyolun sağından gidiyordum ağlayan bir çocuk görünce nasıl pencereden düştüm yalnız öldüm anlıyor musun başkası olsa cüzdan bulurdu ben seni kaybettim içimde bir şehir yıkıldı ömrümün sayfası yırtıldı içinde sanki ayet vardı çöpe atılmasın diye kalbimin narıyla yakıldı umurumda mı sanıyorsun bir berber buldum ayrılığa vur dedim saçlarımı tek bir aka gelince ustura kırıldı yolumun üstünde taşın sorgusunda ne işi vardı tenin çürüyen ruhu düşünen kim kimdi bu aşkın kaderini yazan Tanrı döncektim dolap bozuldu |