yalnızlıkta üşür
çok soğuk
düşlerim bile ayazlı bugün ankara da üşüyor iliklerine kadar yaylım ateşe tutuklu kara yazgım ellerimdeki güneş hiç susmayan uğultularım da üşüyor sen de üşüyorsun ankara düşüyor gözlerimde alevin büyüyor ben ölüyorum her seferinde elinde bir cıgara bir nefes duman gözünde bir fukara adi bir maskara hayatında bir kara soğuk bir ankara bile değilsem de alevinle yanmakta küllerimden doğmaktayım |