kanlı aşkbitmedi; bu kavga bitmez… bu ağır aksak... ve sefalete yürüyen tükeniş bir türlü tükenemeyişin öyküsü müydü acaba?.. sen itince düştüğüm küstüğün ben itince bu dipsiz/ bu karanlık/ bu kanlı kuyu soyunu sopunu bile unuttuğumuz aşkımızın en kötü huyu! tutup her çıkarışında kalbim bir parça daha kan revan her defasında daha da allanan ellerin senin diş etlerine/ saç diplerine dek sinmiş bu korkutan kurşunî kuşku ve içimizdeki kurutmama hevesi kuyudaki kanlı suyu adına aşk diyorlarsa gülelim genç değiliz ki artık! geç değilsin ki en erken vaktine sarılırsın sen günün anlatırsın da hatırlamazsın; ben güneşi unutalı çok oldu... senin dilindeki türkü çalınmadı benim gece odamda gül kurusu duvarlarıma nota nota çizilen arya sol yanının anahtarıyla başlamadı hiç okunmadı herhangi bir şiirim senin sesinden uyurken hislerimin is’ini sürdüm şakaklarına; karalanmadın... yaralanmadım/ armağan bellemiştim seni Tanrı’dan! saatlerimiz bile birbirine uymuyorken kopamayışımız haksızlığında bir fikrin var mı adam? adına her ne diyorlarsa ve her ne demiyorlarsa hakkımızda beni seviyor olduğun seviyor olduğum seni taparcasına... hâlâ aklımda. biz kanlanalı çok oldu; gün olup aklanacağımızı umma! JD |
mükemmel ustat ne diyeyim başka
şiir işte dedirtti şiir olduğunu
tek kelimeyle numberone.en içten sevgimle