Özledim Dostlarım
Özledim Dostlarım
Hasretin dumanı, burnumda tüttü Özledim dostlarım, özledim sizi Umarım ayrılık, burada bitti Özledim dostlarım, özledim sizi. Önüme konsa da, et, ekmek, ciğer En büyük zenginlik, sıhhatmiş meğer Bir nefeslik hayat, dünyaya değer Özledim dostlarım, özledim sizi. Ayrılık işkence, zulümden zulüm Biraz hastalıkmış, biraz da ölüm Sizden ayrılalı, savruldu külüm Özledim dostlarım, özledim sizi. Bir mahkûm nasıl ki, ışığı özler? Doğacak güneşin, yolunu gözler? Ne kadar yazsam da, yetmiyor sözler Özledim dostlarım, özledim sizi Sevgiyle muhabbet, işimiz bizim İçimizle birmiş, dışımız bizim Zehir olsa yenir, aşımız, bizim Özledim dostlarım, özledim sizi. Yazarım çizerim, kırk beş senedir Teşekkürüm size, derdim banadır Yatıp kalkıp duam, sizden yanadır Özledim dostlarım, özledim sizi. Necati; eskiyi, yeniye kattı Kederi götürüp, pazarda sattı Acıyı tuş etti, kenara attı Özledim dostlarım, özledim sizi. Necati Ocakcı |
Doğacak güneşin, yolunu gözler?
Ne kadar yazsam da, yetmiyor sözler
Özledim dostlarım, özledim sizi
Tebrikler çok güzeldi dost sevgisi