Şükufe’ye....


Kırmızı mumlar yanar
Tırnaklarını boyar bir fahişe
İçkili çocuklarla yatar
Vişneli saleple döner Şükufe

3 numaralı peronda
Mevsimsiz yolcuların avuçlarında durur
Şükufe’ye kesik eski bir bilet .
Yılını aşkın
O kalın kalçalı yolculuktur niyet

Balkonda mahremini asar kadınlar
Pişkin bir dansözdür zaman
Nargileden ve akrep burcundan kalan
İskambil yarasıdır Şükufe
Uçarı çizmeler giyer
Ve Nargile içer

Mor rimellerinde misket yuvarlar
Bu İşveli bakışlar
Ağır suçların tahliyesinde
Pembe davasını kusar bir berduş
Akşamdan kalma bir ihtiyardır
Son şarkının adı

Kırmızı sutyenler asılır balkonlara
Kahveden çıkar tütün sarhoşu adamlar
Geçkin bir kaldırımda
ve Bir sonraki kapıda
Seni arkamdaki sarhoşa bırakırım
Ve görsel bir şiirle
Kaçarım senden Şükufe

Tanımadığın beni hiç hatırlamamak dileğiyle
.................................................................Hikmet


Ahmet Serdar OĞUZ/ ALMUS