Sevmek acı çekmektir, sevmemekse ölmek.. ARİSTOTELES
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Heder masalına romans son.
A.Y Borke
5,0 / 6 kişi ·1 beğenme · 8 yorum · 1498 okunma
Heder masalına romans son.
Efsun deposu dolup yarıda yarım kalmadan önce bu aşk
Sen benim için gözleri gürzler gibi değen bir kadındın İsterse Yalınkat harmanisi bir çırpıda çıkan Herkeslerin hiç bilmediği Kaskapalı sözlerdin Bak Adın menevişleniyor aklımda Bu boşluğun tarifsiz ağrısından suçlu bulup kendimi Kendime infaz müzekkereleri okuyorum Yokluğun yaldızlı bir yapayalnızlık şimdi Şimdi dudaklarımın tiftiklenmesi Bu kadar az görüşüp O kadar çok öpüşülen iklimin geçmesindendir belki İçimde uçarı bir mavi İçini kirlettiğim ne varsa Ödeşiyor ve hiçbir denizi İçimden akan hiçbir su için suçlu bulmuyorum artık Susuyorum… Bu siyah susuş için alıngan yanlarımı Konuşkan uçurumları ağzında çiğdemle geçen Mevsimlere bağışlıyorum Kendini soyunarak söylediğin Bir tek söz için Ardından ateş ve ağuyla Sana susup kalıyorum anladım Anladım İçimin hiç değilmemiş yerlerine Hiçbilmeden değip gittiğini bir zaman Anladım Düş dışında da bir karıncanın ağrısını anlamak Aşkla açıklanmalı bu dünyada İçime kar kaplanları babil göğünün göğsünden Aşk için ölmüş şair cesetleri bırakıyor şimdi İnin İnin kulelerinizden diyor Kaydıraktaşından uçucu hevesler Yalandan masum yanlar ve yanılgılarınızla İçinizin hiç inilmemiş yerlerine inin Yüzü yaza dili kışa bakan saçmam açılıp Saçılıp sende in hadi Hatırlıyorum şarkıları hep ayık aklınla söyler Islanmış kül kokusundan ağzınla severdin beni Katlanmadan önce kimbilir neler etmiş usturalar gibi Narkotikten arta kalan dünyada içimi yavru bir engerek olarak geziyorsun şimdi Aşk dediğin o tuhaf kamaşmanın yatağına Değince insanı değme zehirlerden hızlı öldüren Zehirlerle uzandığın geliyor aklıma En başından beri üstelik Yanımızda yakınçağ kandilleriyle nevrotik dalgıç çanlarının içindeydik Kimileyin su su gibi aklaşıyor kimileyin seller gibi devleşiyordu Hatırlıyorum Gülbezekleri kırılmış kalbimin katedrallerine Sedef balkımların vuruyordu yokken bile Son saz da susuyor ve beni toparlamak hep Şiire kalıyordu senden sonra Şiirle kalıyorumdum hep anladım anladım Bilmek aşkı Ya da aşkı bilmek Hangisiyse Bunu kırkı çıkınca öğreniyor Ve ellikisinde nasılsa İskelet oluyor Akorları hecelerle tutturanlar Ah benim erden yollarına el değmemiş Tirşelere yazan yosmam Ah benim floryam Ah benim enkaz yağmacım Sormalı şimdi… Deniz delinirse sular nereye akar Ve günler şiirle konuşulup aşkla susulan Günler olunca ah benim rezilim Bunu hangi kitap açıklar Şimdi kalbimin omuzlarında yan yatmış, Rüzgarsız ak bir yelkensin sevgilim. Sözcükleri kırık keratalarla giyilemeyen Ak bir yelken… Etol gibi Kendine iyi Bakama emi. 211208İst. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Heder masalına romans son. şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
şiiri bırakmıştım zaten.
sizi okumaya devam ettikçe, hiç yazmamaya yemin bile edebilirim.
A.Y BorkeBende böyle okuyan biri için, için için yazmaya yemin edebilirim...
-Düş dışında da bir karıncanın ağrısını anlamak
Aşkla açıklanmalı bu dünyada-
Bölünmeyecek kadar güzel bir şiirdi aslında.
Su gibi bir şiir.
Abartısız, sade, etkili ve sıradan olmayan.
İyi ki paylaşıyorsunuz .
Ne mutlu bize.
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Aşkla açıklanmalı bu dünyada-
Bölünmeyecek kadar güzel bir şiirdi aslında.
Su gibi bir şiir.
Abartısız, sade, etkili ve sıradan olmayan.
İyi ki paylaşıyorsunuz .
Ne mutlu bize.
yine şiir
yine güzel
bu kalemi tanımak ve okumak ayrı bir keyif
bunun için teşekkürler...
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
yine güzel
bu kalemi tanımak ve okumak ayrı bir keyif
bunun için teşekkürler...
Serdar Bey,
Değerli yorumunuz için çok teşekkür ederim. Ama ilki kadar ilgi görmedi, görüyorsunuz :)) İyi ki ben, şiiri zaten okunmayan biriyim de, o tufandan tufaya gelip, vay be, bile demedim kedime.
Teveccühüz onur veriyor bana. Ve bana, daha da iyisini, daha da kankusturucusunu yazmalısın dedirtiyor. Şiir hala gettosuna çekilmedi ve yurttaşları seslenioyr yeryüzü denen yerin, bir yerinden; siz mesela, duyasam olmaz...
Değerli yorumunuz için çok teşekkür ederim. Ama ilki kadar ilgi görmedi, görüyorsunuz :)) İyi ki ben, şiiri zaten okunmayan biriyim de, o tufandan tufaya gelip, vay be, bile demedim kedime.
Teveccühüz onur veriyor bana. Ve bana, daha da iyisini, daha da kankusturucusunu yazmalısın dedirtiyor. Şiir hala gettosuna çekilmedi ve yurttaşları seslenioyr yeryüzü denen yerin, bir yerinden; siz mesela, duyasam olmaz...
zeki çelik
12 Şubat 2010 Cuma 02:19:11
İmgelem kavramını birincil imgelem, ikincil imgelem diye iki düzlemde düşünelim. Birincil imgelem, benliğin sonsuzluğunda hiç sonu gelmeyecek olan yaratma edimin sonlu insan zihnindeki bir tekrarı gibi, Borke dizelerinde algı gücünün yaşayan en canlı yönü, birincil etmenidir.
İkincil imgelemi ise birincil imgelemin bir yankısıymış gibi düşünelim, "duvarlara boş kalp çizmek" masalına masum sokulanlarının içini istediği gibi doldurabileceği... "duvarlara boş kalp çizmek" başlı başına imgelemedir, içini doldurmak ikinci bir imgelemeyi başlatıyor ki bu noktasında artık bilinçli irade ile yaşamaya bırakılıyor... İşlevi yönünden birincil nitelikteki imgelemle özdeşlik gösterir, yalnızca işleyiş düzeyi ve biçimiyle ondan ayrılıyor. Yeniden yaratabilmek için çözülüyor, tıpkı "deniz delinirse sular nereye akar" gibi yayılıyor, dağılıyor...
"Sözcükler kırık keratalarla giyilemiyor" üstelik.
Nefis.
Tebriklerim çokça ...
Zeki Bey,
ben kendi halimde şiir yazmaya çabalarken; haklı bir haldir diyorum, hiç ile kahkaha. Gerisi, gerisini düşünmeden kendi geliyor zaten.
Ben, namuslu bir şiir, askıda bekleyen çığ gibi yani, yazabilmek için şiire gereken emeği vermeye çalışıyorum. Geldiğim yerin, şiir yurduna yapılan yolculukta, daha bir a kadar olmadığını da biliyorum. Bu yüzden, itki yaratan, teşvik eden, mecramı genişletmeye kışkırtan bu sözleriniz için çok teşekkür ederim. Umarım yazdıklarım şiir için, yarıda yarım kalmaz; şiirle camcı dükkanınza her girdiğimde. Kalbinizdir çünki...
ben kendi halimde şiir yazmaya çabalarken; haklı bir haldir diyorum, hiç ile kahkaha. Gerisi, gerisini düşünmeden kendi geliyor zaten.
Ben, namuslu bir şiir, askıda bekleyen çığ gibi yani, yazabilmek için şiire gereken emeği vermeye çalışıyorum. Geldiğim yerin, şiir yurduna yapılan yolculukta, daha bir a kadar olmadığını da biliyorum. Bu yüzden, itki yaratan, teşvik eden, mecramı genişletmeye kışkırtan bu sözleriniz için çok teşekkür ederim. Umarım yazdıklarım şiir için, yarıda yarım kalmaz; şiirle camcı dükkanınza her girdiğimde. Kalbinizdir çünki...
türkmendağlı
11 Şubat 2010 Perşembe 21:16:36
Serbest nesirde sevgiye dair dizeler okuduk başarılı şiirinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Yunus diyarına içenlikli sevgi ve bir o kadar da derin saygılarımla, teşekkür ederim efendim...
kutlarım
işte aşk kendi kendini
içinde yok etti
tıpkı masalın başında söylediğim gibi))
saygılar..
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
işte aşk kendi kendini
içinde yok etti
tıpkı masalın başında söylediğim gibi))
saygılar..
Saygı, mislisiyle benden, de; ne güzel cümleleriniz var, ne saflar safı. Türkü gibi tıpkı....
İlginiz ve metin/lerle olan keyifli ilişkiniz için de çok teşekkür ediyorum...
İlginiz ve metin/lerle olan keyifli ilişkiniz için de çok teşekkür ediyorum...
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 11.2.2010 18:49:09
Puan
: 30.0 / 6 kişi
Okunma Sayısı
: 1498
Yorum
: 8 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
öncelikle seriye seçilen başlıklar çok yerinde ve etkileyici. "heder masalı" çok özgün bir ifade.
kendi masalımdan pay biçerek sahipleniyorum kendimce.
ki acının coğrafyasında herkes kendince hükümdardır bence.
ilk mısranın ilk harfinden, son mısranın son harfine kadar haksızlık edilmemeli ,
hatta o içsel sitemkar hecelerin
kederine saygı duyulmalıdır.
. . .