UZAKTASIN....Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Anneme
"Sen gül bahçesinde seyran edersin; Bense dünya denen viranedeyim"
Sen güldükçe uzaklardan;
Heyecanla tutuşuyor yüreğim. Alıp götürüyor beni başka iklimlere, Başka memleketlere... Ayrı ayrı gurbetleri yaşıyorum; Ayrı türküler söylüyorum gel diye. Ama aynı ayrılıktır çektiğim, Yine aynı sensizlik. Yine yakamdan tutuyor hasret; Netice çaresizlik! Sen güldükçe uzaklardan, Bir burukluk çöker içime. Damlamaya hazır bulut olur gözlerim. Hazanlarda eritirim benliğimi, Fırtınaya yenilmiş bir yaprak gibi; Hüznün girdabında bulurum kendimi... Biliyorum uzaktasın; Sende dört mevsim bahar yaşanır, Bende ise belirsizlik. Bilmem ki hangi yol ulaşır sana; Nereye baksam Netice çaresizlik! Sen güldükçe uzaklardan Ben haykırıyorum duyarsın diye. Bu kaçıncı şelale gidişinle çağlayan, Ne büyük sevda bu yüreklere sığmayan? Ey küçücük yüreğimde gizlediğim yar; Biliyorum uzaktasın; Biliyorum duyamazsın sesimi. Sevdamız mezar taşı, dört yanım ümitsizlik... Boşa ettiğim feryat, Beyhude ağlayışım; Netice; Netice çaresizlik! HALİL GÜLŞEN |