Beşikler vermişim Nuh’a
Salıncaklar, hamaklar,
Havva Ana’n dünkü çocuk sayılır,
Anadoluyum ben,
Tanıyor musun ?

.....

Ahmet ARİF.

Gör habilin sukûtunu içimde
Nemrut’tan sarkan
İsmail gülleriyim.
Gözlerim istanbul surlarında bir şahin.
Dökülür dudaklarımdan ,
Itrının bayram tekbiri.

Mabudun Mahmud’u,
Kafeste yıldırım,
Sofi sofiada bir Cuma hutbesiyim.
Cem olmuşum ali aşkına,
Şemsin dansına durmuşum.
Gel diyor kalbime doğru rumi.

Timsalimi vermişim dünyanın şavkına.
Dinler kadar dinsisizm.
Karıncanın haccına durmuşum,
Çağların kapısına.
Kabilin hırsı var içimde,
Hayyamın derisi.

Ben Anatolia
Kimsesiz tanrıcalardan daha beride
Bir Türk kızının gözlerindeyim
En fakir göçmen mezalimi içimde
Arnavut bir seyyahın terkisindeyim
pirlerin rahlesine düşmüşüm
Kutsal bir kitap gibi
Oku beni bir kürt ağıtında
Cudinin doruklarındayım
Toroslarda türkmen halayı
Gör içimdeki katreyi
Bütün dinlerin bayramı gibi
Cümbüşteyim


Ahmet Serdar Oğuz / KARS