can simitlerigemiler mi boğuluyor / yine gemiler ışıkları sancılı bir rıhtımın kenarında asılı ve hiç hayat kurtarmamış olmanın utancını taşıyan kamyon tekeri nüfusuna kayıtlı / can simitleri ne simit olabildiniz ne de can belki elinde simit koşan bir çocuğu ezdiniz zamanında şimdi bir liman uyruğuna kayıtlı olmak kurtarır mı sizi nevruzda yanmaktan şu yakamozlara söyleyin / seyirmesinler tutuşmak yorgunu gözlerimden hınç alındı aya tapan insancıkların ayacıkları kanadı / kanadı jiletlerinizden bir tuzlu abdest için geldim sana deniz senden öğrendiğim gel mekti / git mekti gidiyorum açma ağzını bu kadar ıslak korkutma beni topyekün ölmek üzereyiz şu can simitlerini tutuştur saçlarından kanamalı umutlar vadetmek sana yakışıksız mavi fahişeler gibi kirletme ellerimi nevruzu bekleme / yak korkuyorum ve yoruldum üşümekten ellerinde yalan gizleyen yaralı çocuklar usulca sana benziyor / kirpikleri tuz beyoğlu kırmızı martılar sürdü dudaklarına gece ıslık çaldı / kapılar yumruklandı / yokuz Cemil KURT |