vaktikerahetşunun şurası hüzünlü üzüm şırası gözlerin şarap vakti var diye mi ne zaman özlesek gelmez şubat aç kuşlar için yollara ekmek kıran sevgilim telgrafın tellerine konmaktan vazgeçsinler ve söyle yeni doğmuş güneşe serçenim geleceğim kırkı çıkınca dizlerimin şu kadeh kırılan hayat silkelen ikimizden geçmiş ne varsa o gelsin şimdi kirli bütün vakitlerde senin ellerim |
saygılar