hürriyetalıp başımı gitmek istiyorum bir sokak çalgıcısını takıp koluma sözlerini anlamadığım bir lisanın ezgisini mırıldanarak... toprağı yeni sulanmış bir papatyayı koparıp kökünden takarak saçlarıma... tarihe yazıp tüm geçmişimi ve geleceğimi kapatıp fallara; alıp başımı gitmek istiyorum! vazgeçtim/ ve kurşuna dizdim işte tüm hayallerimi; siyah önlüğümle eve dönmek için binmeyeyim o okul otobüsüne geç kalmayayım hiç/ ve babam beklemesin köşede tırnakları kırmızı ojeli bir çift zarif el elmalı turta koymasın önüme kolalı beyaz yakamı/ bırakın kirli kalsın anason tadında bir sevdam olmasın hayallerim olmasın/ çünkü artık ağlamak istemiyorum! ben alıp başımı gitmek istiyorum kimsesiz bir sokak çocuğuna sarılmak onun kömür gözlerinin karanlığında kaybolmak boğulmak bir köprü altı ayyaşının şarap şişesinin içinde/ hem bilmiyorsunuz/ çoktandır delik deşik! sırtıma kıyamıyorum... onu serin bir duvara yaslayıp hiç değilse bir kere alnımdan vurulmak istiyorum! alıp başımı gitmek istiyorum/ da yetmez aklımı da bırakmam gerek çünkü aklım başımda iken/ benim... bir sokak çalgıcısı kimsesiz bir çocuk ve bir köprü altı ayyaşı kadar bile hürriyetim yok! JD/ gidenlere ve kalan’a. |
KALEMİN BÜYÜSÜ...
İnsan büyüden kurtulmak ister değil mi ?
Gel gör ki, kurtulmak isteyen yok... ne hoş değil mi :))
USTALIĞINIZA ve SANATINIZA
SAYGIM SEVGİM HER DAİM