gidiyorum cennet gülüşü
dönüyorum cehennem ızdırabı
bırakmıyor yakamı
saçları gayet uzun dokunulmaz
akıl veriyordu aşk diye
ah bilse lazım değil bize yaşamak

şimdi örtünme vakti
bulunuz ruhu kayıp setrelerimizi
yakasız gömlek getiriniz mümkünse
idam sehpaları da gerekmez
sual sorgu münker nekir ne varsa
çekilsin bir kenara burdayım
Rabbimin huzurundayım

bir Mesih çeker bir de ben
de gelir mi bilmem artık giden
bunca hadiseden sonra
’’ Aya bak ’’ dedi ve sen küçül
baktım ay yüzlüydü ay yüzüydü
büyüdükçe büyüdü keder
kalbi ferahım sen kal
bize şimdi gitme vakti

karşımdaydın masum gülüyordun
habersizdin bildiklerimden
avuçlarındaki çizgilerden öğrendim hayatı
bilmediğin kadar bildim içini dışını
saklısı gizlisi yok kalbininin
ulaşma derdinde hep kendinde
kelamsız selamsız kan ter içinde
gök kuşağı düşlerim

önce yağmur doldursun
ey sevgili
düştüğüm çukurlarını
sonra sen gamzelerim de
ben kerbelam