AYAĞIN ÜZENGİDE
AYAĞIN ÜZENGİDE
Gel lüzumsuz şeylerle, uğraşma yeter artık! Yaklaştı ecel atı, ayağın üzengide. Mal, makam burda kalır, orada iman gerek Bırak ta gel o yatı, ayağın üzengide… İmrense de yeridir, yerdeki haşarâta Ne oldu da söz geçmez, küçük bir aşirete Sen yolcusun dikkat et, yoldaki işârete Olmasın sonun kötü, ayağın üzengide. Dedi/kodu edenler, birbirine ne dedi Onlardan hesap sorar, aç koyduğu bir kedi Mazlumların âhından, arş-ı âlâ titredi Yaklaştı sonun Batı, ayağın üzengide. Her teline ak düştü, o simsiyah saçının Aldatmasın kör nefis, haramlardan kaçının Şurada ne kaldı ki, aha ömür maçının Bitti birinci seti, ayağın üzengide. Kötü geçen hayatın, sorgusu seni yorar Rabb’ın kim ve nebin kim, melekler orda sorar? Ne yaptıysan dünyada, karşında birer birer Açılır orda kutu, ayağın üzengide… 18/12/’09 Hanifi KARA |