Yüreğin Şiirine yürekten ses olan Mustafa Zorlaya teşekkürlerimi nasıl ifade etsem bilemiyorum...
sesin ve yüreğin terk etmesin abim sağolasın...
Yakılan resimlerin hatırına Bir ömrün suspus aralıklarında Kül çiseliyor yürekte...
Adımların grinin skalasında Tiz isyanların Kulakları dağlayan tınısında yol almakta Bendimden bir adım öteye Nefsinden bir adım geriye Son çırpınışı umudun Boynu bükük bir lalenin gölgesinde Nü bakışlar salmakta...
Bana biçtiğin kıvamda çıksın dudaklarından harfler Kelimeler bendeki tepkimesi gibi kırmızıya boyasın bedenleri Anlamını yitirmeden Tazeliğini kaybetmeden aşk Tomurcuklansın verimli bir toprağın ten dokusunda... "seni seviyorum" ünlemindeki durgunluk Ve yabancı bir tenin kokusunda binbir can vermişliği Kirletmesin bir başka ütopyanın masumluğunu ki Gece kendini unutmasın Gündüz de gecenin kölesi olduğunu...
Bir güvercinin kanadına sığınsın anılarımız Kuzeyden güneye Bir memleket dokunsun buram buram tene Durgun mavisine yaşamın Ve suskun karasına ayrılıkların Bir kadeh şaraba gömülsün hatalarımız...
Gözlerden akıp giden bir yaşa vasiyet Mühürlü bir yüreğe nasihat mısralarım...
Sekerek uzaklaşan haykırışlarım Olduğu yerde çakılıp kalan çırpınışlarım Avucunda yalnızlığın Mutluluğa hasret göçebe rolündedir Omzunda ağırlığı yılların Adımları kendine göçendir...
Sen ile ben Bir araya geldiğinde söylenmeyen öznelerin kurbanıyız Aynadaki kahramanın kendi kaderine mahkûm edilmiş suçlarıyız Bir günahın gölgesinde Bir sevabın susamışlığıyız aydınlığa Sen ile ben Aynı sayfada ardarda gelemeyecek vurgularız Bir virgülün Bir ünlemin nöbetçileriyiz Ya yarım Ya şaşkınız...
Gönlün dile uyguladığı işkence Bir suskunluk yemini Kelimeleri yutarcasına bir çırpıda Susuzluğuma yenilişim belki de aşka açlığım Kısır döngüsü çehrenin Çehremde parçanalan rüzgârın kırıntıları Hitabettir yalnızlığın gardiyanına acılarım Gülün dikeni gibi Battığında içeri akan kan gibi al karanlığım...
Bir elveda tınısında Yankılanan acı tebessüm Dudaklara yakışmayan kelimenin acizliğinde Gidiyorsun Durduramam Bir deli deryaya zincir vuramam Rüzgara kapılıp enginlere kavuşuyorsun Merhaba tınısında Elveda...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Pandomim Şiir... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Pandomim Şiir... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Sen ile ben yan yana duran iki yabancıyız kendi dünyamızda sessizleri ve dilsizleri oynuyoruz duvara çakılan resimlerde üşüyen sahte gülüşlerimiz betonlar arası sıkışıp kalan yorgun bakışlarımız ve nereye dönsek yüzümüzü ayaza kesmiş dokunuşlar tenimizi okşuyor sen beni kırmaktan incitmekten korkuyorsun ben de seni delice sevmekten
hüzünlerin kıyısında satırlarını yatırmış şiir...dokunmayın sakın der gibi sessiz ve kimsesiz...
duyguların bu denli yoğun ve güzel anlatıldığı bir şiiri okumaktan ve kaçırmamış olmaktan mutluyum...
sevgi; yaşamaktır ..
sevgi; mutluluktur..
sevgi; onunla olmaktır..
sevgi; o' olmaktır ..
sevmek; ayrılığın bile tatını çıkarmaktır..
cünkü; ayrılıkta bile sevgi(si) vardır..
çünkü; ayrılıktan hasrete onunla varılır..
-
Saruhan ..
yüreğine, teşekkür ve tebriklerimi sunuyorum ..
özlemişim yürek sesini, sevgimle ..