Doğum günümde ölmek isterdim anne,
Bir cemre gibi düşmek geleceğe

Kalemin kağıda yazması gibi sevmek isterdim
Yağmur damlalarını biriktirmek isterdim avuçlarımda
Her biri gözyaşı gibi düşmesin diye toprağıma.

Düşünmek isterdim sevmek ne demek diye…
Bir tiyatro sahnesinde izlemek isterdim hayatımı perde perde…
Ve her seferinde gülmek isterdim çaresizliğime…

Tebessüm olmalıydım ağlayan bir bebeğin gözlerinde
Ve bilmeliydim hayat ile yaşam arasındaki ince fark nedir diye?

Anlatabilmeliydim derdimi ve söz olmalıydım söylenemeyen cümlelere…
Hasret olmalıydım bir anne ile yavrusu arasında
Uzaklaştıkça perçinlenen sevgi olmalıydım aslında

Bir kaldırım mühendisi olmak isterdim anne
Okuyup saçlarımı ağartmak yerine
Hayatı anlamak isterdim öylesine…

Mücadelesi olmalıydım ekmek parasında sıkıntılı bir babanın
Bu sayede üzmezdim her şeyi isteyip seni de

Susmak isterdim konuştuğum bütün anlarda
Böylece cümlelerin cam incesi keskinliği
Ayırmazdı ortadan ikiye sevgimizi
Bölücü olmak istemezdim anne

Bir masal gibi deneyimlerinden şarap yapmak
Kana kana içmek isterdim delice…

Zaman geçiyor
Ardımda çamurlu ayak izleri
Gücüm olsa da temizlesem kadife düşüncelerini

Sevebilsem keşke
Bu sayede yüreğin boş odalarını doldurabilsem
Toz pembe bir renk dolup taşsa
Gözlerimden ellerine…

Karanlığı sevmezdim bilirsin
Hep bir günah çıkıp boynuma sarılacak diye korktum
Halbuki boynumuza sarılan kendi gölgemdi
Dedikleri gibi
Kendi gölgemizden korktuk

Hiç büyük çılgınlıklarım olmadı benim
Bir sıkımlık bedenimin içinde fırtınalar yarattım
Kendi senaryolarımda kendi sonumu yazdım.

Sonunda ;

Düşmeyi de öğrendik
Kalkmayı da kimseye isyan etmeden
Biz fiyakası yüksek olup
Kişiliği beş para etmeyenlere inandık
Ücra bir köşesinde ömrün
Saçlarımızı yolarak
Ağzımızda oynatarak kelimeleri
Sövdük
Sövüldük
Kısacası istenildiği gibi yaşadık..



Gidiyorum ben Anne
Arkamda bırakarak bütün anıları
Ve doldurarak şarap kırmızısı acıları yüreğime
Adım adım sessizce akıyorum yaşanılanların içinden
Altımda okyanusları dize getirerek
Geçiyorum nefesinden ömrün
Sillesini vurarak mevsimlere ihanetin
Susuyorum
Başka semalara koşuyorum..

Ben bugün doğdum anne
Alnında birkaç damla ter izi bırakarak
Geçtim ruhundan gerçekliğe
Ve bugün ölüyorum anne

Seni yalnız bırakmak istemezdim
Ama ölüm böyle bir şey işte.
Elimde olsa
Öldüğüm gün tekrar doğmak isterdim anne…


Saruhan Osmanoğlu
S.C