ağaçlara tutunmuş sararan yapraklar ,..
kuşlar ıssız, sessizlik hakim
göç hüznü var semada
belki bilimeyene yolalışın
belkide alışılmış hayattan kopuşun heycanı ...

güneş küskün nazlı biraz
gizlenmiş
herşey solgun, bitkin
sahiller boş kış uykusuna hazır gibi

etrafda gülen bir yüz nede ışıldayan bir göz
insanlar hüzünlü ,yüzler gri renksiz solgun yavan...
yürürken sonbahar hüznüne teslim olmuş sokaklarda titredim
olmazki böyle dedim kendi kendime
sonbahara inat yapmalı birşeyler
kaçırmamalı hayatı yakalamalı bir yerinden
canlanmalı herşey yine yeniden heycanla şevkle yeni bir hevesle

almalı rengarenk boya
boyamalı heryeri uçarcasına
düşen yaprakları yeşillenmeli yapıştırmalı ağaçlara
solgun binaları rengarek yapmalı harcamalı boyaları hoyratça
silmeli bulutları güneş çizmeli peşinden masmavi gökyüzü

dürtmeli kuşları acımadan miskinliklerine
ötün hadi demeli canlandırın yeryüzünü
bezgin mutsuz insanlara maskeler dağıtın gülümseyen yüzler dolsun heryer
belki bir fitil ateşlerinir gözleri ışıldarken
mutluluk için de bu yeterli belki

işte böyle sonbahardı herşey yine
ama artık boyalarımla daha renkli...kalsada düşlerimde..