herkesin sakladığı birşeyler vardı
her dik duruşun yaslandığı sırlar
her nefsin yutkunduğu
kimi zaman ardına aşikar dağların
kimi zaman cepteki kağıda zincirli iki satır
kimi toprağa gömülü
kimi kafasına
kimi kalbine
kasoa izin vermeyen
düzeni devam ettiren
sevdiğini sevdiğinden
kendini kendinden saklayan
korkuya mahal olmayan
öfke girdabına duvar
saklı renklere bulanıktı
kusursuz duran hayatlar..

bahaneler kaosdan kaçışa sebep
kelimeler tebessüme saklı
dudaklar suskun kilidinde
eller bağlı..gözler kaçkın ..
yanarsa yansın cesaretini söndüren yok oluş korkusu
biterse bitsin sonrası sessiz uğultu
giderse gitsin ardında keşke döngüsü..
sessiz bir film oynar sahne arkasında
herkes hararetli ..gömme derdinde
kimi toprağa
kimi kafasına
kimi kalbine..
masum değildi belki insanoğlu
lakin kargaşaya izin vermeyen cesareti
düzeni devam ettiren rolleri vardı
korkusuzca sakladıkları..
kaos dan kaçışa sebep..