SEN YAZAMAZSIN
zaman gelir
bir çift pabuç bekler kapı önünü acı tutmalarında gözyaşı kusar evin dili belirsiz gölgesi duyulmayan kar sesi ormanın, bilinmeyen karanlık bir kuytusu tek yakada kalır yolcusu soluğun, bilinmeyen limiti bugünün, yarının ve şimdi o boyuyor dilediği renge seni soluk fotoğrafta kalan onun, son fırça darbesi çöl eder denizi bilinmeyen yakını, ırağı durduğun yer uçurum ağzı temel derme çatma yıkım, ölümle kol kola çıkrık döner durur, boş kuyuda toprak kokusudur, bekler soluğunda düşme düşlerinden, sımsıkı tutun ânı yaşa, tadını çıkar oyna, oynayabildiğin kadar oyununu fâniliğin sınırını geçemezsin sen yazamazsın bu oyunun sonunu Hâdiye Kaptan (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |
ânı yaşa, tadını çıkar
oyna, oynayabildiğin kadar oyununu
fâniliğin sınırını geçemezsin
sen yazamazsın bu oyunun sonunu
öncelikle selam ve saygılarımı gönderiyorum. çokkkk güzel eser çıkmış ortaya.gerçek olan yazmış oyunumuzu.değiştirmrmemiz mümmkün de değil