mayıs diyorsunmayıs diyorsun bir tül gibi seriliyor toprağa bahar kuşlarsa bulutları sürüklüyor gökyüzünde denizleri aşıp, dokunarak dağlara bir uçurumun atlasında mı yürüyordu umut uğultusunda durmadan üşüyen mayıs diyorsun güllerin rengine uyanıyor varoş sokaklar bu dünya o eski dünyamıdır ninnili buğdaylar ve çeliğin çatal yürek ellerde öpücüklerle dövülen buğusu hani emek ve ütopya sabrın kıyısında son hare bir uçurum büyüt artık kendine ve yenildiğin bütün yenilgileri at yeni devrimlere bir türkü tutuştur dudağının kıvrımında akıp giden bir türkü tutuştur yeni yenilgiler için mayıs diyorsun ya, işte tamda orda başlıyor umut M.H |
yenildiğin bütün yenilgileri at
her yenilgi bir zaferi müjdeler:)