gözyaşlarına tok olmaz ki çocuklar...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın yasaktı ağlamak; gözyaşlarına tokum derdi
akmayan yaşların üstünden aksak bir ses dayağı cennetten çıkarırken o çocuklar ağlamadan büyüdüler... gözyaşlarına tok bir adamın hüzün mayası ile yoğrulan küçük kızı beyaz kireç duvarlara gözüyle ağlamayan kadınlar, tüten sobalar çizerken aklını donduran bellediği o deyiş kulaklarından midesine kolonlar döşer ve tel dolabın içinde kaçırdığı yaşamı prize takardı şarkılarla ahşap radyodan... keskin bir ünlemle palaskalar belde çınlarken bir sokak lambasına dayanmış söğüt ağacı ve türk filmi desenli perdesi arasından bez bebek gözlerinde yaşamı arardı beyaz kurdele siyah önlük yaşamının ilk tezatı sığınaktı ezikliğine dünyanın tüm kitapları aydınlanırdı ruhunun silindirik korkuları... bir üflemelik uykuyla okyanuslar avuçlar artık ağlamaz bilir ki toktur gözyaşlarına şimdi kırkikindileri eder armağan ona damlalarla silinsin deyişler kedi tırnaklarında loğ gelse düzelmez yağmalanmış ruh damları... zamanıdır-eski küçük kız- bırak sağanakları... ömür boyu ağlar/çocukken ağlamaya doymayanlar... gözyaşlarına tok olmaz ki çocuklar... Selma Dönmez 4 kasım 2009 teşekkürlerim beyaz bulut sesli kalimeraya... |
Saygılar kaleminize.