her yolculuk bir kendine dönüştür...mimiksiz günlerde kutluyorum seni özgürlüğüm aksak bir kent şerefine bembeyaz kadehim sıkılmış şairlerin bunları camlara vuruyor gülmekten çıldırıyorum oransız bir semtte oranlı bir kahve içiyorum seninle kendime geliyorum genç bir binayı griye boyamışlar halinden memnun hiç ağlamıyor göz kırpıyorum epeydir garip şeyler oluyor bir dramın kolunu tutuyorum seviyorum diye bağırıyorum aşık değilim biliyorum kentimi terkediyorum kapat müziği muavin bu kentte bağ görmeden büyüdüm ben... aksak kentim ana kentim kal kapkara memleketi biz mi kurtardık buradan yıllarca? özgürlüğüm her şeyim muavin geldi mi hareket saatim? Selma Dönmez 4 mart 2013 kentler yıkıldıkça terketmek kolaylaşır, zira binalar anıların yerine inşa edilirler... |
halinden memnun hiç ağlamıyor
göz kırpıyorum
epeydir garip şeyler oluyor
bir dramın kolunu tutuyorum
seviyorum diye bağırıyorum
aşık değilim biliyorum
kentimi terkediyorum
kapat müziği muavin
bu kentte bağ görmeden büyüdüm ben...
aksak kentim
ana kentim kal kapkara
memleketi biz mi kurtardık
buradan yıllarca?
özgürlüğüm her şeyim
muavin geldi mi hareket saatim?
Selma Dönmez 4 mart 2013
Güzeldi anlam ve anlatım üstadım severek okudum,
Yüreğine kalemine sağlık
Saygılar