sustur beni ey şehir
sustur beni ey şehir
gögsümde ki isyan eylemlerimi düşür baskınlara ve tutukla sorgusuz sustur beni ey şehir çocuk gölgelerim koşar sokaklarda üşüyen kar/anlığın yalın ayaklarıyla sustur beni suskunluğumun yanar dağlar gibi patladığı; akım kabloların sarsıntısıyla... sesime bıçak çalmanın hıncıyla... demirler vur bileklerime mağrurluğundan ışığa yükselttiğim... kurşun düşür avazım gölgelerine savur, perdesiz ve penceresiz kör hücrelerine... nerede olursam olayım sevdası kavgamın gelir bulur ellerimi ayaydın düşlerimi sustur beni ey şehir ve gögsümde ki isyan eylemlerimi... kasım_2008 |