Gel (Dönüşü Olmayan Yolun Yolcusu)
/Artık dinlemiyor yaralı kalbim engel
En çetrefilli yoldan koşar adım gel/ Bir gecenin en sessiz anında Yakamozların düştüğü Siyah denizlerden Siyah bir matemle gel Koyu katmer gecelerde Zifiriliğe bürünmüşken, Tüm duygular Tüm kötülüklerden arınarak gel Öyle bir gel ki tüm karanlıkları aydınlat Zifir, sadece saçların kalsın Öyle bir gece olsun ki dönüşün Beni aydınlatacak bir tek sen kal. Ne yıldızlar var olsun Ne yakamoz dalgalar Nede ay görünsün Ay yüzünün ışıltısıyla gel. Gelince öyle gel ki, Tüm belalardan uzak kal Yeni doğmuş bir bebek gibi Veya günahsız masum bir çocuk gibi gel. Öyle bir gece gel ki Sessiz sedasız olsun Ben korkularımla başbaşa kalmışken Karabasanlarla sarmaş dolaşken Sen, şen şakrak türkülerle gel. Geleceksen eğer öyle bir gece gel ki Sana hasretken İlk gün ki kadar seviyorken Senden daha vazgeçmemişken gel. Geleceksen eğer Koyu katmer denizlerden geçeceksen Tüm kötülüklerden arınarak, Karanlıkları aydınlığa çıkaracaksan Hiç bekleme artık gel... |