İfşa


Zeytin gözlü kelebeğe asmışlar zincirleri
Takatına bakıyor zembelek
Kurbağalı bir derenin uzaktan gelen sesleri
Bu bir oyundur,durdur oyunu felek
İşte ifşanın ayak sesleri


Zillerine vuruyor hicran bağının
İçinde dem vurur yemyeşil vadi
Okyanusunda kum taneleri elenir
Dışımda neşe, içimde bebekler belenir
Mehmet ten kalma Fatih, Fatımatüz - Zehra’dan Fatma
Kapılsam da büyüsüne doğarım hep
Sen saklı duygularımın varma farkına



Dürtülerde kayıp dış kapımın mandalı
Aşka yaslanır bu diyarın sokakları
Kükrevi yem alırken ormanda aslanlar
Kırmızı güller açar
Ot sarsa da bağı
Çeşmesinin kırıktır kurnası
Oyuk oyuk şehrimin ana sokağı
Onarır sevdan hepsini
İfşaya başlar yüreğim




İfşaat başlıyor gönlümden gönlüne
Kör bıçakla doğradım eski sevdalarımı
Divan duruyorum önünde
Yazdığım tüm şiirlerin katili benim
Sen girdiğinden beri şehrime
Eski şehirleri ben yaktım kestim aşıklarımı


Ben bu yükü çekmeye sevdalıyım
Ağırlığından kurtuldum kıymetsiz sevdaların
Döktüm izlerine kor kezzapları
Hülyasına daldım yeniden yeni yeni
Sana yaslı tüm sevdaların
Sana vardı yüreğim
İfşaya kandı...
Yandı yüreğim


26-10-2009 Hayrettin Şahin