TEVHİT İLACI
İçtim tevhit ilacı,
Her derde derman oldu. Çektiğim onca acı, Bal ile harman oldu. “Ene Rabbüke” duydum, Ahde vefaya uydum, Şen oldu gönül yurdum, Delilim kuran oldu. Manevimi maddimi, Bilmez idim haddimi, Tanıyınca Rabbimi, Benliğim kurban oldu. Yok oldu cümle varım, Kalmadı ihtiyarım, Şimdi çok bahtiyarım, Buhranım burhan oldu. Şu binanın yapısı, Etle kemik yapısı, Açık durur kapısı, Her gelen mihman oldu. Otursam, yatsam, kalksam, Zikrimdir sabah akşam, Şimdi ne yana baksam, Gördüğüm Rahman oldu. Gül bezendi otağım, Cennettir solum, sağım, Dost sesinde kulağım, Yüreğim handan oldu. Otursam, yatsam, kalksam, Zikrimdir sabah akşam, Şimdi ne yana baksam, Gördüğüm Rahman oldu. Yaralıyım baktım da, Ah kalmamış ahtım da, O yar gönül tahtımda, Can idi canan oldu. 07.07.1997…Mustafa YARALI |