Zamanı Değil...
zamanı değil..
yaşlanıyoruz.. artık küllerimizden de yaratamıyoruz kendimizi.. buharlaşarak bulutlara karışıyor göz yaşlarımız bile.. zamanı değil,yaşamanın.. artık ölüm sıfatında cümleler kullanılırken yaşam, yaşamı arzulayan sözcüklerin arasında bile yaşamıyor şimdi.. zaten, hatıralar sahibinden başka kimi ilgilendirirki.. zamanı değil,yaşamanın.. giderek sıradanlaşıyor,hayat.. öyküler de.. insanlık da.. yurdumuzu sevmenin bedeli ızdıraptı önceleri.. ya şimdi.. hiç yeşermeyecek oysa içimizdeki sızı çiçeği.. zamanı değil.. yaşlanıyoruz.. bütün gençliğimizden arınarak alınlardaki,harita çizgilerle.. sonbahar ıslaklığında bir hayat.. ve artık,insanlık kendini küllerinden bile yaratamayacak.. |