Uzun uzadıya bir düş ,
Başı kekeme biraz ,
Anlatmıştım ya sana ...

bugün yazayım dedim
Şu dünyanın en ufak sirkinde ,
gergin ip üzerinde yürüyen tarla faresini ...

Yüzlerce tekirden ,
mestandan kaçıp ,
cambaz oluşunu ...

Tam da karnaval telaşındayken yüreğim ,
yazayım dedim ...
Ufak sirkin büyük patronlarını ,
Yaşlı , sakallı ve kirli hayvan terbiyecilerini sonra ...
Küçük serüvenlerin altına cehennem taşıyanları ,
Kılıç gibi keskin ipten , ufak ayaklarına kalan kırmızıyı ...

yanmış tüyleri ,
şu eğlence dünyasını yani ...
cambaz ipinin altında ateşler yakanları ,
tutuşan tarla faresi sevicilerini ,
kafeslenemeyen gerçek postları ,
yapışkan gülüşleri ...
bir bir yazayım dedim bugün

Sirke dönen dünyayı görüp sustum ,
Yaşlı kayalar gibi sustum günlerce ...
Çekik gözlü ölü bir hatıra gibi ,
Hiç edilmek gibi dipsiz kuyular yanında ...
SUSTUM

VE NE SAKLANIPTA BULUNAMAYANLARI
NE DE SOBELENENLERİ YAZDIM







SARP ÖZDEMİR